ಹಬ್ಬ

ಹಬ್ಬ

ಹುಟ್ಟಿ ಇಷ್ಟು ವರ್ಷಗಳ ವರೆಗೂ ಪ್ರತಿ ವರ್ಷ ಎಲ್ಲ ಹಬ್ಬಗಳನ್ನೂ ನಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲೇ, ಅದರಲ್ಲೂ ಹಳ್ಳಿಯ ಸಂಪ್ರದಾಯದಲ್ಲಿ ಆಚರಿಸೋದನ್ನ ನೋಡಿದ್ದೇನೆ ಮತ್ತು ಆಚರಿಸಿದ್ದೇನೆ. ಅದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಆಚಿರಿಸಿದ್ದುಂಟು. ಆದ್ರೆ ಈ ವರ್ಷದ ದೀಪಾವಳಿ, ಗಣೇಶ ಚತುರ್ಥಿ ಇಂತಹ ಮುಖ್ಯ ಹಬ್ಬಗಳನ್ನ ನಮ್ಮ ಹಬ್ಬಗಳ ವಾತಾವರಣ ಇಲ್ಲದಂತಹ ವಿದೇಶದಲ್ಲಿ ಆಚರಿಸಿದ್ದೇನೆ.

ಮೊದಲಿಂದಲೂ ನನಗೆ ನಮ್ಮ ಹಬ್ಬಗಳ ಆಚರಣೆ, ಪೂಜೆ, ಆ ಸಡಗರದ ವಾತಾವರಣ ಇವೆಲ್ಲ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟ. ಶಹರಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವರು ( ಸಮಯದ ಅಭಾವ ಇರೋರು ) ಹಬ್ಬದ್ ದಿನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಏನೂ ಮಾಡದೇ ಸುಮ್ನೇ ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಹೋದಹಾಗೆ ಮಾಡಿ, ಹೊಟೆಲ್ ಗೆ ಹೋಗಿ ಬೇಕಾಗಿದ್ದು ತಿಂದು ಮನೆಗೆ ಹೋದ್ರೆ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹಬ್ಬ ಮುಗೀತು ಅಂತ ಯಾರೋ ಹೇಳೋದು ಕೇಳಿದ್ದೆ. ಈ ತರದ ಹಬ್ಬದ್ ಆಚರಣೆಯ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ ಒಂಥರ ವಿರೋಧ ಭಾವನೆ. ಒಂದು ಹಬ್ಬ ಕೂಡ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಮನೇಲಿ ಆಚರಿಸೋಕಾಗಲ್ವೇ ಅನ್ನೋ ಫೀಲಿಂಗ್.

ಈ ವರ್ಷ ಹಬ್ಬಗಳ ಸಾಲು ಬಂದಾಗ ಹಬ್ಬಕ್ಕೆ ಉುರಿಗೆ ಬರುವುದು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲದ ಮಾತು ಅನ್ನುವುದು ಗೊತ್ತಿರುವ ಸತ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ನೆಂಟರು, ಬಂಧುಗಳು ಯಾರೂ ಇರದ, ನಮ್ಮ ಉುರಿನ ತರಹ ಹಬ್ಬದ್ ವಾತಾವರಣ ಇಲ್ಲದ ಜಾಗಡಲ್ಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಹಬ್ಬದ್ ಆಚರಣೆ ಮಾಡೋದು ಅಂತ ಯೋಚನೆ ಶುರು ಆಯ್ತು. ಹೊರಗೆ ಎಲ್ಲೂ ಹಬ್ಬದ್ ವಾತಾವರಣ ಇಲ್ಲ, ಮನೇಲಿ ನಾವಿಬ್ರೇ ಏನು ಮಾಡೋದು, ನಮ್ಮನೆಗೆ ಹಬ್ಬಕ್ಕೆ ಬನ್ನಿ ಅಂತ ಕರೆಯೋರು ಯಾರು ಇಲ್ಲ್ಲ ಕನ್ನಡ ಸಂಘದವರು, ಆವ್ರು ಇವ್ರು ಎಲ್ಲ ಸಂಘಗಳಲ್ಲಿ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಹಬ್ಬಗಳ ಆಚರಣೆ ಅಂತ ಒಂದು ದಿನ ಮಾಡ್ತಾರೆ, ಆದ್ರೆ ಅದಕ್ಕೆ ಸನ್‌ಡೇ ಬರ್ಬೇಕು. ಹಾಗಾಗಿ ಹಬ್ಬದ್ ದಿನ ಏನು ಮಾಡೋದು ಅಂತ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ವಿಚಾರ ವಿನಿಮಯ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಅಂತೂ ಒಂದು ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ಬಂದಾಯ್ತು.

ಚೌತಿ ಹಬ್ಬದ್ ದಿನ ಕೆಲವು ಆಫೀಸಿಗೆ ರಜೆ ಇಲ್ಲದ ಕಾರಣ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ನಾವೇ ಮನೇಲಿ ಹಬ್ಬ ಮಾಡಿದ್ವಿ. ಹೂವು, ಗರಿಕೆ ಎಲ್ಲ ತಂದು ದೇವರ ಪೂಜೆ ಆಯ್ತು, ಬೆಳಿಗ್ಗೇನೇ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ ಮೋದಕ, ಕಾರ್ಜಿಕಾಯಿ, ಉಂಡೆ, ಚಕ್ಕುಲಿ, ಎಲ್ಲ ಮಾಡಿ ಅಡುಗೆ ಆಯ್ತು. ರಾತ್ರಿ ಉಟಕ್ಕೆ ಇಬ್ಬರು ಸ್ನೇಹಿತರನ್ನು ಕರೆದು, ಎಲ್ಲ ಸೇರಿ ಉಟ ಮಾಡಿದಾಗ ಒಂಥರ ಹಬ್ಬ ಆಚರಿಸಿದ ತೃಪ್ತಿ.
ದೀಪಾವಳಿ ಬಂದಾಗ ಆಪೀಸಿಗಳಿಗೆ ರಜೆ ಇದ್ದ ಕಾರಣ ಯೋಜನೆಯನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಬದಲಾಯಿಸಿ ೮-೧೦ ಜನ ಸ್ನೇಹಿತರನ್ನು ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಮನೆಗೆ ಕರೆದು, ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಪೂಜೆ, ಕೆಲವು ಅಡಿಗೆ ಎಲ್ಲ ಮಾಡಿ ( ಉುರಿನ್ ಹಾಗೆ ಎಲ್ಲ ಅಡಿಗೆಯನ್ನು ಅಷ್ಟು ಜನರಿಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮಾಡುವುದು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ ಹಾಗಾಗಿ ಕೆಲವು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮಾಡಿ ಕೆಲವು ಹೊಟೆಲ್ ಖಾದ್ಯಗಳನ್ನು ತಂದು) ಉಟ ಮಾಡಿ ಮುಗಿಸಿದ್ವಿ. ಸಯಾಂಕಾಲ ಒಂದಿಬ್ಬರು ಸ್ನೇಹಿತರ ಜೊತೆ ದೇವಾಸ್ತನಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಬಂದು, ರಾತ್ರಿ ಪಟಾಕಿ ( ಸುರುಸುರುಬತ್ಟಿ ಮಾತ್ರ)ಸಿಡಿಸಿ,ಮನೆಯಲ್ಲಿ ದೀಪ ಹಚ್ಚಿ, ಉಟ ಮಾಡಿ ಮುಗಿಸಿದಾಗ ಆದ ಆನಂದ, ಸಮಾಧಾನ, ಹೊಟೆಲ್ ಗೆ ಹೋಗಿ ತಿಂದು ಬಂದರೆ ಸಿಗಲಾರದು ಅಂತ ಅನ್ನಿಸಿತು.ಮನೆಗೆ ಬಂದವರೆಲ್ಲ ಹಬ್ಬದ್ ಆಚರಣೆ ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಆಯ್ತು, ಎಂಜಾಯ್ ಮಾಡಿದ್ವಿ, ನಮಗೂ ಹಬ್ಬ ಆಚರಿಸಿದ ಹಾಗೆ ಆಯ್ತು ಅಂದಾಗ ಇನ್ನಷ್ಟು ಖುಷಿ.

ನಾವೆಲ್ಲೇ ಇದ್ದರೂ, ಹಬ್ಬದ್ ವಾತಾವರಣ ಇಲ್ಲದೇ ಹೋದರೂ ಆ ಸಡಗರವನ್ನು ನಾವೇ ಸೃಷ್ಟಿಸಬಹುದು, ಹಬ್ಬದ ಆಕರಣೆಯ ಆನಂದವನ್ನು ಪಡೆಯಬಹುದು ಅನ್ನೋ ಸತ್ಯವನ್ನು ನಾವು ಕಂಡುಕೊಂದ್ವಿ. ಜೊತೆಗೆ ಇನ್ನೂ ಮುಂದೆ ಕೆಲವೊಂದು ಹಬ್ಬವನ್ನಾದ್ರೂ ಹೀಗೆ ಆಚರಿಸೋಣ ಅಂತ ಪ್ಲಾನ್ ಕೂಡ ಹಾಕಿಕೊಂಡ್ವಿ. ನಾವೆಲ್ಲೇ ಇದ್ರು ನಮ್ಮ ದೇಶ, ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಪ್ರತೀಕವಾದಂತಹ ನಮ್ಮ ಹಬ್ಬಗಳನ್ನು ಮರೆಯಲಿಕ್ಕ್ಕಾದೀತೆ? ಅವುಗಳ ಆಚರಣೆಯನ್ನು ಬಿಡಲಿಕ್ಕದೀತೇ? ಆ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಹಬ್ಬಗಳ ಆಚರಣೆಯೇ ಒಂದು ಚಂದ ಅಲ್ಲವೇ?

ಕಿರು ಪರಿಚಯ

ಕಿರು ಪರಿಚಯ

ಮುಖಾಮುಖಿ ಪರಿಚಯ ಇಲ್ದೇ ಇದ್ರು ಈ ಒಂದು ಬ್ಲಾಗ್ ನ ಪರಿಚಯದ ಸಲುವಾಗಿಯಾದ್ರೂ ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳೋದು ಅವಶ್ಯ ಅಂತ ಅನ್ಸುತ್ತೆ.

ನಾನು ಹುಟ್ಟಿ ಬೆಳೆದಿದ್ದು ಶಿರಸಿಯ ಹತ್ತಿರದ ಒಂದು ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ. ಮದುವೆಆಗಿ ಹೋಗಿದ್ದು ಕಾರವಾರಕ್ಕೆ, ಈಗ ಇರುವುದು ಸಿಂಗಾಪುರದಲ್ಲಿ. ಅಡುಗೆ, ಮನೆ ಕೆಲಸ ಇವುಗಳ ಜೊತೆ ಟೈಮ್ ಪಾಸ್ ಮಾಡೋ ಒಬ್ಬ ಹೌಸ್ ವೈಫ್. (ಹೊರಗೆ ಕೆಲ್ಸಾ ಮಾಡಿದ್ದು ಎಲ್ಲ ಮದುವೆಗೆ ಮುಂಚೆ ಈಗ ಏನಿದ್ರೂ ಮನೆ ಕೆಲ್ಸಾನೆ) ದೇಶ ಬಿಟ್ಟು ವಿದೇಶದಲ್ಲಿ ಇರುವ ನನ್ನ ಅನುಭವ, ಅನಿಸಿಕೆ, ಯೋಚನೆಗಳನ್ನು ನಿಮ್ಮ ಜೊತೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂದುಕೂಂಡಿದ್ದೇನೆ.